Shanghai als tourist #cntrip

Shanghai als tourist #cntrip

Waar zal ik eens beginnen? Ik heb me al een aantal keer eerder voorgenomen om enkele van onze belevenissen op te schrijven en te delen maar ik vind het lastig hiervoor tijd vrij te maken. Want in principe zijn mijn dagen grofweg verdeeld in drie blokken.

Veelal werk ik het eerste blok van de dag voor Maximum China, het tweede blok van de dag gaan we (met gezin) wat leuks doen of wat bekijken en ’s avonds na het eten werk ik nog een blok voor Maximum Nederland.

Het is een redelijk vermoeiend schema, maar voor de twee weken dat ik hier ben een prima mix. Ik krijg namelijk van alles wat mee en combineer het met fun.

Gelukkig schiet ik tussendoor nog wat foto’s met mijn iPhone, zodat ik nog even terug kan kijken wat we ook al weer allemaal beleefd hebben.

Mocht je geïnteresseerd zijn en de foto’s van mijn normale camera nog niet hebben bekeken, deze vind je hier.

Als tourist is Shanghai een stad met ongekende mogelijkheden. Over het heerlijke eten ga ik het niet meer hebben want dat punt hebben we wel genoeg belicht. Nou ok, één foto dan. Geloof het of niet maar dit is een kipgerecht.

Reizen

Voor de rest is het prima reizen en verplaatsen hier. Het is wel wat lastig dat de taxi chauffeurs geen Engels spreken, maar ik zie dat eerder als een verademing. Om eindelijk eens ergens te zijn, waar je je best moet doen om uit te leggen wat er moet gebeuren. Het beste kan je dan een boekje meenemen waar je bestemming in het Chinees is opgeschreven.

Wat wel erg shit kan zijn is dat de taxi chauffeurs door het verkeer manouvreren alsof het om hun heen allemaal speelgoed auto’s en nep mensen zijn. Je zou eigenlijk willen dat je een kat was want je hebt hier als taxi passagier het gevoel dat je alle negen levens nodig hebt om van A naar B te komen. Uiteraard gaat het wonder boven wonder goed en arriveer je heelhuids op je bestemming, waar je met de simpele klanken *tjing tjing* de chauffeur kunt vragen te stoppen.

Stappen

Als je graag gaat stappen en naar clubs gaat, dan kan je in Shanghai je hart ophalen. Ongeveer iedere week opent er wel een nieuwe bar of nieuwe club. En omdat Chinezen goed zijn in het ‘mooi maken / versieren / aankleden’ van zaken, zien deze clubs er dikwijls fantastisch uit. Met veel smaak zijn ze ingericht en vergeet je de armoedige donkere ruimtes in Nederland snel. Qua muziek lopen ze in deze clubs niet voorop. Er draaien wel de hipste DJ’s, maar die worden dan ingevlogen vanuit het westen als er een feestje is.

Wat leuk is om te zien in zowel de clubs als de ‘bars’ is dat de Chinezen gigantisch feestelijk uit hun plaat gaan. Het is onvoorstelbaar dat de Chinezen die je hier ziet feesten, de eerste generatie is die dat vrijelijk kan doen.

Wat ik grappig vind om te zien is de paradox dat Chinezen heel erg chinees willen blijven (merk je aan allerlei dingen), maar tegelijkertijd heel erg westers willen zijn. Zo zat ik met Emile in een bar waar een band speelde. En die band speelde ‘TERING HARD’. Waar wij in Nederland de moeite nemen om het geluid goed te regelen vonden ze het hier belangrijker om elk knopje op het mengpaneel en ieder schuifje vol open te zetten. Pas na 4 minuten begon mijn brein tekenen van herkenning te geven op de muziek. Waaaa, zei ik tegen Emile, volgens mij zingen ze een nummer van de Black Eyed Peas. Omdat ze er zo zichtbaar veel plezier in hadden, neem je de geluidskwaliteit voor lief. Hieronder vind je een korte opname van een andere nummer dat die band speelde. Check die energie!

Shoppen

Wat hier ook fantastisch is om te doen, is shoppen. Wij hebben wel geluk dat Emile en Eve precies weten waar we moeten zijn, want de meeste shoppingmalls in dit deel van Shanghai worden in rap tempo behuist door de Cartiers, Gucci’s, Louis Vuittons etc van deze wereld. Is het dan fake? Nope, Eve vertelde dat ze bij LV rustig 10.000 euro durven vragen voor een handtas. Op de meest aparte plaatsen vind je meest waanzinnige winkels. Onderin een gigantisch groot gebouw ontdek je ineens dat er een Lamborgini dealer zit. En twee deuren verder zit er een Rolls Roys dealer. Ik ben geen autofreak dus ik heb geen idee wat die dingen kosten, maar ik weet wel dat je over een groot contrast kunt spreken als de redelijk verdienende Chinees hier met 250 euro per maand thuis komt. Om maar niet te spreken van de arme inwoners van de stad.

Maar goed, om de economie een impuls te geven, hebben wij hier heerlijk gewinkeld. Het is hier heel leuk om je eigen overhemden of pakken te laten maken of bijvoorbeeld kleren te kopen voor de kinderen. Ook voor de digi’s hebben ze hier heerlijke locaties. Wat dacht je van één grote shoppingmall van een paar verdiepingen die helemaal rosvol gestampt is met alles waar een batterij in moet of stekker aan zit. Van mp3 tot mp4 tot mp5 (hahaha, zo noemden ze dat ding!) spelers, laptops, netbooks, video players, iphones, hoesjes, randapparatuur, tot apple fakes. De hele bende hebben ze. En ze weten wat ze doen. Is je iPhone kaput, dan kan je hem daar voor ongeveer 20 euro, terwijl je wacht, laten voorzien van een nieuw schermpje.

Antiek- en insectenmarkt

Ook de antiek markt is leuk om te bekijken. Vele gekke spulletjes zoals bijvoorbeeld mooie deurkloppers in de vorm van een leeuw (voor als je nog eens een huis koopt met een grote houten deur). Iets minder leuk, maar zeker indrukwekkend is de insectenmarkt. Ze geven je daar twee gevoelens:

a) alles wat op aarde leeft, is hier te koop (inclusief bacteriën ;-)
b) het is super vers
Het is bizar om te zien waar ze allemaal in handelen. Van maden, tot kleine niet herkenbare insecten, tot sprinkhanen (zie filmpje hieronder) om mee te vechten (en te gokken), tot poesjes, kuikens, vissen, vogels en last but not least eekhoorns.

Status

Wat nog wel leuk is om te vertellen is dat als je als Shanhainees status wilt uitstralen, maar je hebt geen geld om een Louis Vuitton tas te kopen, dan is er een zeer eenvoudige oplossing. Je pyama! We komen hier geregeld mensen tegen op straat die in hun pyama lopen. Dit betekend indirect dat je zo rijk bent, dat je hele dagen in je pyama kunt lopen ;-) Zie de foto van de mannen hieronder. Ik zelfs een keer een jonge dame in een pyama met beertjes zien lopen met haar pump eronder!

De Chinese overheid wil dit aan gaan pakken en uiteindelijk boetes uit gaan delen als je in je pyama op straat loopt. Maar ik denk dat ze het beter zo kunnen laten en kunnen gebruiken als een handelsmerk. Mocht ik de komende tijd in mijn pyama lopen, dan weten jullie wat er aan de hand is ;-)