Je moet het maar kunnen, de Defensie pitch winnen.

Je moet het maar kunnen, de Defensie pitch winnen.

Apetrots ben ik op (ons) Maximum dat gisteren officieel heeft gepubliceerd dat wij de Europese aanbesteding Arbeidsmarktcampagne Defensie, online campagne en sociale media ten behoeve van het Ministerie van Defensie hebben gewonnen. Je kunt dit hier lezen op de site van Adformatie. Ik ben vooral trots op het feit dat alle specialismen en expertises binnen Maximum hebben geleid tot een indiening om in te lijsten. Bij iedere pitch werken we hard en vaak tot in de late uurtjes, zo ook voor deze. Bloed, zweet en tranen van mijzelf en veel collega’s zijn geïnvesteerd om deze opdracht binnen te halen die ons past als een jas.

Als je ergens snoeihard aan werkt, andere zaken uitstelt of verplaatst, vaak laat thuis bent, van huis vertrekt voordat de krant bezorgd is en continu alle scenario’s overdenkt, dan is het verschrikkelijk moeilijk om na de eindpresentatie aan Defensie geduldig af te wachten. Alsof je geblindoekt een marathon loopt, zodat je je mederenners niet ziet en pas na vele uren op de hoogte wordt gesteld van de plek op het scorebord.

Op 22 december zaten we bij Maximum aan een kerstlunch. Het startte heel gezellig, maar in gedachten was ik maar bezig met één ding: ‘hét telefoontje’. Die dag zou collega Mark gebeld worden door kolonel Rik Bergman met een verlossende ‘ja’ of een teleurstellende ‘nee’.

Mark was op zijn gemak aan het uitleggen tijdens de lunch dat de partij die gewonnen heeft, meestal aan het einde van de dag wordt gebeld. Hij had de woorden nog niet uitgesproken of zijn mobiel – waar hij die dag vaker op had gekeken dan ooit tevoren – begon te trillen, bliepen en piepen.

Aan het gezicht van Mark kon ik raden wie er belde. De kerst-croissant in mijn mond leek te veranderen in een kleffe spons. Ik kreeg letterlijk geen hap door mijn keel. Doordat Mark even een rustigere ruimte had opgezocht om te bellen, leek het alsof het geluid van de kerstlunch in één keer met een volumeknop zachter werd gezet. Hier en daar hoorde je af en toe nog een mes een bord raken. De spanning liep op. Mark bleef lang weg. Is dat een goed teken? Of juist niet? Er spookt van alles door je hoofd.

En toen kwam dat moment. Mark keerde rustig terug naar zijn bord nadat het gesprek was beëindigd. En toen als een vuurtje bij een plas benzine riep hij ‘JAAAAAAAAAAAAAA’ en met hem alle collega’s. In een keer transformeerde het gevoel van al die hard gewerkte uren en spanning tot een ontlading van gejuich. Maximumaal feest. Feit: Maximum en Steam zijn de bureau’s die deze Defensie pitch hebben gewonnen.

Nadat de rust een beetje teruggekeerd was, wil je maar één ding, dit nieuws direct van de daken schreeuwen. Maar door de zgn. bezwaarperiode die deel uitmaakt van een Europese aanbesteding en andere formaliteiten hebben we nog één keer ons geduld op de proef moeten stellen. Tot gisteren.

Ik wil bij deze mijn partners en collega’s feliciteren met deze prachtopdracht. We zien uit naar de samenwerking met Steam voor Defensie.

Bedankt allemaal.

Dit wordt het nieuwe thema van de campagne.