Stinkend rijk in Monaco

Stinkend rijk in Monaco

Enkele weken geleden zijn we bij vrienden op bezoek geweest die in Monaco wonen. Nou ja, een paar honderd traptreden erboven eigenlijk. Het was een soort van mini vakantie. Het klimaat, de prachtige baaien, het heerlijke eten zorgden ervoor dat we de Nederlandse economische toestanden even vergaten.

Wat natuurlijk opvalt is dat er in Monaco verschrikkelijk veel poen (poen is in dit geval het juiste woord) zit. Ik heb niet veel verstand van auto’s maar wel genoeg verstand om te zien dat in Monaco bijna niets ‘normaals’ rond rijdt. Alle merken die zeer ver boven de maximale snelheid van 130 km/u komen (op die paar vierkante kilometer) en dan ook nog eens in de meest bizarre uitvoeringen. Tja, je moet immers wat met je geld.

Dat geldt ook voor de schepen die in de haven liggen. De één trekt nog meer ooooooo’s uit je mond dan de andere. Wat ik wel zielig vond is dat één familie bijna niet in de gelegenheid was om op het achterdek te zitten omdat daar – in ieder geval het weekend dat wij er waren – hun helikopter stond.

Wat ik voor de rest wel bijzonder vond, was dat als Monaco ’s avonds als het donker wordt, donker blijft. Monaco is een stad die eigendom is van de mega rijken, waarvan de meesten waarschijnlijk ergens elders ter wereld hun geld uitgeven. En dat is wel jammer.

Als tourist kan je je overigens prima mengen tussen de filthy rich wat er natuurlijk voor zorgt dat je op alle momenten wat te kijken hebt. Wat ik van onze vrienden leerde is dat de vraag die je in Nederland aan een onbekende als tweede vraag stelt, daar nooit mag stellen. Ik bedoel dus: wat doe je voor de kost?

Misschien omdat het zo vervelend is om in een drukke club uit te leggen dat je al dat vermogen hebt verdient door op een bijzondere manier honderdduizenden mensen in wurgcontracten te hebben gepropt.

Mocht je ooit nog eens van plan zijn om een citytrip naar Monaco te plannen (hoeft niet heel duur te zijn), dan moet je als je van clubs houdt zeker even in de Budda Bar gaan kijken (WEL DUUR). Op te gekke muziek waad je je daar een avond in een glamour wereld. Tot mijn verbazing zie je daar helemaal geen geld. Wel af en toe een matzwarte creditcard naast je op de bar en vooral veel drie liter flessen champagne.

Wij voelden ons ook filthy richt, niet door matzwarte creditcards maar door een mega gastvrij onthaal van onze vrienden! Bedankt voor dit topweekend Chris en Marjolijn! Tot snel.

Kijk hier voor foto’s.